data-nosnippet>
Ovih dana u javnosti je odjeknula informacija da je escrow račun Republike Srpske na kojem je 2007. bilo milijardu i po KM spao na jedva nešto više od milion i po KM. Ne bi ni tih milion i po maraka bilo da Vlada Republike Srpske nije s računa Opštine Bosanski Šamac premjestila 1,15 miliona KM, što su otkrili revizori Glavne službe za reviziju Republike Srpske. I to kako je zadužena Opština Bosanski Šamac je, prema riječima aktuelnog načelnika ove Opštine Đorđa Miličevića (SDS) je stvar političkog obračuna SNSD-a s SDS-om.
Miličević je rekao da je 2012. Vlada RS izvršila prenos imovine bivšeg preduzeća „Hranaprodukt“ s RS-a na Opštinu Bosanski Šamac, uz obavezu Opštine da za to preduzeće plati 1,2 miliona maraka. I to je, kako kaže Miličević, bio jedini slučaj u kojem je Opština za prenos imovine morala platiti naknadu, iako ova Opština nikada nije ni razmatrala ni prihvatila odluku o prenosu vlasništva.
I tako je jedna mala opština spasila escrow račun Republike Srpske od gašenja.
Šta je ecrow račun i koja je njegova namjena? Poslovni konsultant-analitičar Zoran Pavlović u razgovoru za “Slobodnu Bosnu” je podsjetio da su entitetski escrow računi uspostavljeni prije mnogo godina po nalogu visokog predstavnika u Bosni i Hercegovini s ciljem da se na te račune slije novac od privatizacije društvenih firmi.
“Bila je pretpostavka da će radnici ostajati bez posla, pa da se taj novac iskoristi za reinvestiranje u firme u kojima postoji mogućnost razvoja. To je bio novac koji je imao jasnu namjenu i nije se smio dirati. Na taj račun je u RS, na primjer, stiglo 50 odsto novca od prodaje telekoma, a 50 odsto novca je otišlo na račun Vlade RS koja je iz tih sredstava odobravala investiciona sredstva opštinama u RS. Taj novac je dugo stajao na escrow računu, jer je po uredbi ili odluci koju je visoki predstavnik donio, taj novac mogao ići samo na projekte koji će imati funkciju razvoja, zapošljavanja i slično. I onda se neki ‘pametni’ pravnik dosjetio i pronašao rupu u zakonu koja je rekla da se novac ne smije potrošiti, ali se može pozajmiti i onda je Vlada RS počela da sklapa ugovore o pozajmljivanju i da daje sredstva kome želi, a pošto se taj novac nije vraćao ti ugovori su prolongirani, odnosno rok vraćanja je prolongiran.
Tako su komotno koristili taj novac, bez hipoteke i slično i on je praktično potrošen s nikakvim šansama da se ikada vrati”, tvrdi Pavlović.
Novac s escrow računa, govori Pavlović, je išao na razne adrese – od zdravstvenog fonda, šuma i sličnih. Novac je pozajmljivan ministarstvima, javnim ustanovama, akcionarskim društvima… Zvanično, ovaj novac, iako ga više nema, nije potrošen, nego pozajmljen. Što je najgore u čitavoj ovoj priči, novac nije otišao u pravcu privrednog razvoja i novog zapošljavanja u Republici Srpskoj.